Er zijn dagen waarop ik mijn hoofd niet meer vertrouw.Te vol, te snel, te luid. Dan ga ik zitten met iets eenvoudigs — een potlood, een stukje klei, een pen of een stukje papier.. Mijn handen weten dan wat ik nog niet kan zeggen. Ze bewegen vanzelf, alsof ze een taal spreken die ik vergeten… Lees meer: De taal van je handen

We zijn zo gewend aan routines, aan het bekende, aan het voorspelbare.En daarin verliezen we soms de magie van het onbekende. Voor het eerst iets doen voelt altijd ongemakkelijk.Het kan spannend zijn, een beetje eng, misschien zelfs een beetje stom.Maar juist in dat eerste moment ligt een soort kracht die we vergeten zijn.Het is de… Lees meer: Wanneer deed je voor het laatst iets voor het eerst?

We denken vaak dat verandering groots moet zijn.Een nieuwe baan, een ander huis, een compleet nieuw leven.Maar soms begint het echte hercreëren juist in het kleine. Een slok thee die je echt proeft.De manier waarop zonlicht door het raam valt en je huid zacht raakt.Een moment dat je even stilzet, zomaar, zonder reden. Die kleine,… Lees meer: Het kleine magische in het alledaagse

Niet alles hoeft te worden opgelost. Soms mag het gewoon bewogen worden. Via je lijf. Via stappen. Via frisse lucht. Deze doe-opdracht nodigt je uit om een wandeling te maken met een vraag in je hart. Geen doel, geen haast. Alleen jij, de wereld om je heen, en dat wat je met je meedraagt. 🧭… Lees meer: Wandelen met een vraag – bewegen in plaats van moeten

Soms hebben we beelden nodig, geen woorden. Een verhaal, een symbool, een kleur, om dat wat in ons leeft naar buiten te laten stromen. Deze lees-en-tekenopdracht is een reis naar binnen, via het bos in je verbeelding. Zorg voor een rustig plekje. Leg je tekenspullen klaar. Je hoeft geen kunstenaar te zijn – alleen maar… Lees meer: Het bos in je hoofd – een verbeeldingsreis op papier